Türkiye'de Oynamış En İyi Kaleciler Top5

Berlin panteri Turgay Şener'i, Toni Schumacher'i falan izleyemedik tabi ama Türkiye'de oynamış kalecilerden izlediğim en iyi 5'li tam aşağıda. Gönül isterdi ki bu listeye sevdiğim adamlardan Ivankov, eskilerin iyi kalecisi "Barthez" Ömer,şimdi kimbilir nerelerde olan Fevzi'yi, gerçekten sağlam kaleci olduğunu düşündüğüm Petkoviç'i eski Sakaryalı Martinez'i falan da yazalım ama yer darlığı işte.

5 Mondragon
Evet biraz çirkef bir adamdır (rakibe kafa atıp kendi darbe görmüş gibi gibi yere yere atlamak vs.) ama Türkiye'de bütün takımların taraftarları tarafından sevilip sayılmış bir kalecidir. Dev gibi yapısına tezat oluşturacak şekilde duygusal ve çevik olması ilginçtir. Saha dışında köpekleriyle ailesiyle oldukça sevimli bir adamdır, çoğu Fenerli bile sever. Ki hele Ümit Özat'ın acı olayından sonra ağlamasında tüyleri diken diken olup Mondragon sevgisi çoğalmayan kaç kişi vardır ki? Yeteneğine de laf edilemez tabi ki, GS'ye çok maç çevirmişliği vardır ve bunları doğru pozisyon alışı ve zor hareketleri bile kolay göstermesiyle olağanmış gibi gösterir.Kolombiya'nın çılgın kaleci ekolüne uyar, uymayıpta birinci kaleci olan şahısta zaten bir yukarda. Mondragon deyince de aklıma hep Rapaiç'in uzaktan şutuyla kazandığımız GS maçında gene Rapaiç'in süper frikiğini inanılmaz çıkarışı ve Ercan Taner'in repliği aklıma gelir: "Rappaiiç (uzat burda), doksanlardan çıkarıyor(burda tek kelime gibiymiş gibi direk söle)"

4 Oscar Cordoba
Bu kaleciyi bir üst sıraya koyamıyorsak tek sebebi vardır; kendi olan güveni. O kadar güvenirdi ki bu adam kendine, yayardı bariz. Kaç kere demişliğimiz vardır "o adam o topu çıkartır normalde" diye. Benim izlediğim tüm kaleciler arasında en iyi degaj yapan kalecidir ayrıca, Erman Toroğlu abartmasıyla "Bademciği göster oraya atıyor topu Şansal". Çok inanılmaz akrobatiklikleri yoktur ama o akrobatikliklere gerek bırakmayan yer tutuşuyla, defansı organize etmesiyle, kaleci hissiyatıyla ve baya sağlam bir çizgi kalecisi oluşuyla listeye girmiştir. Gönderilişine çok üzüldüğüm ve haksız bulduğum isimlerin de başında gelir.

3 Volkan Demirel
Ne denebilir ki? O fiziğe rağmen bu çeviklik ve refleksler ile bir Alman ekolünde falan yetişseydi şuan bütün dünya onu konuşuyor olurdu herhalde. Şuanda yaptığı kurtarışları dünyada benim diyen üç beş kaleci bile yapamayabilir. Topu oyuna sokması da fena değil bence, evet iki tane top ıskalama gibi talihsiz durumu oldu ama bunlar her kalecinin başına gelebilir ki büyük hata yapmamış büyük kaleci duymadım şuana kadar. Ama Volkan'ın esas sorunu mental açıdan. Keşke Volkan'ı hizada tutacak biri olsa. Arkasından onu zorlayacak birisi yok diye inanılmaz salışı, rakip taraftarlara yaptığı gereksiz giderler, Lincoln-Koller-Hacettepe kırmızı kartları, gereksiz fazla güven. Antremanlardan sonra gazetecilere plonjon pozu verirdi eskiden, o derece büyük bir ego. Tamam elbet olacak o ego da sonra taraftarlar çok üzerme geliyor falan dememek lazım. Umarım kendini mental açıdan geliştirir de gereksiz hareketleri yerine büyük kurtarışlarıyla hatırlarız onu.

2 Claudio Taffarel
Brezilya'da milli kahraman boyutuna ulaşmış tek kaleci olsa da öncelikle büyük insandır Taffarel. İlgisini kesmediği bir çok evlatlık çocuğu vardır, antremana giderken arabası bozulduğunda düşünüp futbolu bırakıp restoran açan ilginç bir adamdır. Defansı organize edişi mükemmeldir- hoş o yıllarda önünde bu işin ustalarından Popescu'da vardı ama olsun-, topu oyuna sokuşta gördüğüm en efektik kalecilerden biridir-bunun sebebi de eskiden forvet olarak oynamasıdır, bu da "Oğlum kalecileri antremanlarda forvet oynatmak lazım nası süper olurlar" fenomeninin doğmasına neden olmuştur-, kişisel hata ile gol yediğini hatırlamaz kimse, zaten yediyse de kimsenin hatırlayamayacağı kadar güven verir insana. Hep bir yan top zaafından bahsedilirdi bu abide ama sırf her yan topa sazanlamıyor diye abartılmış bir şey olduğuna inanıyorum. Ayrıca penaltı konusunda da büyük bir ustadır, öyle direk köşe seçip atlamaz, oyuncuyu bekler öyle atlar. 3 tane dünya kupası vardır daha ne olsun yahu. Herkesin sevdiği oyuncular listesindendir gene, şimdi rahipliğe devam mı ediyor yoksa restoran başında takılıyor mu bilinmez ama antremanlara bisikletle gidişiyle, UEFA finalinde çizgiden çıkardığı Henry'nin kafasıyla, takımı uyandırmamak için otele kendi giriş yapmasıyla hatırlanacak güzel bir insandır. Tabi bir de oynadığı reklamdaki komik haliyle.

1 Rüştü
Türkiye'nin fenomeni. Belki Taffarel'den daha iyi değildi ama küçüklük kahramanını insan ne kadar objektif değerlendirebilir ki? Geri pas sorunu olan, 15 senedir pro futbol oynayan biri olmasına rağmen hala adam akıllı degaj kullanamayan, kötü bir Barcelona macerası yaşayan, son senelerinde saçma şekillerde gereksiz yan top çıkışları yapan bir adam. Peki bu adam nasıl efsane olabilir, nasıl ülkenin en iyi kalecisi olabilir? Çünkü Rüştü demek umut demektir, o rezalet defansın arkasında Rüştü var diye korkmamaktır, imkansız denilen maçı almaktır Rüştü, karşı karşıya kalınca korkulan adamdır Rüştü, karşı karşıyada pozisyonunda korkmamaktır Rüştü, aynı pozisyonda 4top çıkartmaktır Rüştü, en çılgın şekilde koşup uçan tekmeyle vurduğu topa tekrar zıplayıp rövaşata ile vurmaktır, yukarıdaki kalecilerin aksine asla ve asla salmamaktır, her maça asılmaktır Rüştü. Maç çeviren faktördür Rüştü. Artık eski formu olmasa da benim Türkiye'de izlediğim en büyük kalecidir Rüştü.